Lees het volledige artikel op de website van de VO-Raad
De Argo is een kleine, voortgezet speciaal onderwijs school met 116 leerlingen met verschillende ondersteuningsbehoeften. Niek Wisse, kookdocent, vertelt dat ze ook hier te maken hebben met polariserende uitspraken of gedrag. Leerlingen zijn sociaal veelal nog vrij jong en kunnen nog niet genoeg reflecteren op hun gedrag of uitspraken. Hij vertelt dat ze hier direct over in gesprek gaan met de desbetreffende leerling, in plaats van een straf te geven.
Niek vertelt hoe er in een dergelijk gesprek altijd gekeken wordt naar alternatieven, vanuit een positieve insteek. “Zegt een leerling bijvoorbeeld dat een andere leerling er raar uitziet, dan stel ik: ‘Dat is toch gaaf, dat hij of zij zo zichzelf kan zijn.’ En wordt er gepest omdat iemand bijvoorbeeld heel druk is, dan geef ik aan: ‘Je kunt deze leerling ook helpen om rustiger te worden.’ Op deze manier ben je niet belerend en laat je tegelijkertijd zien dat je anders kunt reageren en handelen.”
De school gebruikt burgerschapsmethodes en heeft een eigen leerlijn voor sociaal-emotionele ontwikkeling gemaakt. Hiermee wordt aandacht besteed aan het omgaan met mensen die van je verschillen en een andere mening hebben. Het is ook een voorwaarde dat er een open en veilige cultuur heerst waarin leerlingen zich welkom en gezien voelen. Ook wordt er veel aandacht besteed aan onderlinge ontmoetingen, door samenwerkingsopdrachten, activiteiten, sportdagen en bijvoorbeeld het kooklokaal van Niek. Naast onderlinge ontmoetingen, zorgt de school voor contact met groepen buiten de school via onder meer de Rijke Schooldag.
Het personeel op de Argo leeft dit allemaal voor, door te reflecteren op hun eigen gedrag, respectvol te zijn, samen te werken en elkaar om hulp te vragen. Zo geef je een signaal af aan leerlingen hoe je met elkaar om kunt gaan. Op de Argo durven leerlingen zichzelf te zijn en is het normaal geworden dat iedereen van elkaar verschilt. “Als we niet oppassen, komen groepen in de samenleving alleen nog maar meer tegenover elkaar te staan. Ik hoop dat we met ons beleid verschil kunnen maken op dit vlak voor deze nieuwe generatie. Zij zijn immers onze toekomst, zij moeten het straks – samen – gaan doen.”
Dit praktijkvoorbeeld is de zesde en laatste in een reeks over de aanpak van polarisatie op scholen, geschreven door de VO-raad.
